Żywa biblioteka to innowacyjny projekt, którego celem jest zwalczanie stereotypów i uprzedzeń poprzez bezpośrednie spotkania z ludźmi doświadczającymi dyskryminacji. Zamiast wypożyczać książki, możesz porozmawiać z "żywą książką" i wysłuchać jej historii. Dowiesz się, jak to jest być osobą niepełnosprawną, inną narodowości czy orientacji. Poznasz prawdziwe, ludzkie doświadczenia zamiast suchych faktów. To świetny sposób na poszerzenie horyzontów i zdobycie nowej perspektywy. Dołącz do żywej biblioteki i przeczytaj człowieka!
Żywe biblioteki jako metoda zwalczania stereotypów
Żywe biblioteki to innowacyjny projekt mający na celu zwalczanie stereotypów i uprzedzeń wobec osób doświadczających dyskryminacji. Zamiast tradycyjnych książek, w żywej bibliotece można "wypożyczyć" prawdziwego człowieka i wysłuchać jego historii.
Spotkania w ramach żywej biblioteki służą budowaniu empatii i zrozumienia dla odmienności. Uczestnicy mają okazję porozmawiać z osobami, które na co dzień spotykają się ze stereotypami z powodu niepełnosprawności, orientacji seksualnej, pochodzenia etnicznego czy wyznania.
Dzięki bezpośredniemu kontaktowi z drugim człowiekiem i wysłuchaniu jego historii możliwe jest przełamanie barier, zakwestionowanie fałszywych przekonań i zbudowanie bardziej otwartego społeczeństwa.
Idea żywej biblioteki
Założeniem żywej biblioteki jest hasło: "Nie oceniaj książki po okładce". Przenosząc je na grunt międzyludzki, oznacza ono potrzebę poznania drugiego człowieka i jego doświadczeń zanim wyrobimy sobie o nim opinię.
Historie ludzkich doświadczeń w walce z dyskryminacją
Żywe biblioteki stwarzają przestrzeń do dzielenia się osobistymi historiami osób stykających się na co dzień z dyskryminacją, nietolerancją i wykluczeniem społecznym.
„Żywe książki” opowiadają o swoich przeżyciach związanych z byciem innym - osobą niepełnosprawną, homoseksualną, innej narodowości, wyznania czy po prostu mającą nietypowy wygląd.
„Nigdy nie zrozumiałem, dlaczego inni traktują mnie gorzej tylko ze względu na mój wygląd” – mówi Jacek, jedna z „żywych książek”.
Dzięki żywym bibliotekom takie historie mogą zostać opowiedziane, a nie doświadczający dyskryminacji mają szansę poznać odmienną perspektywę.
Budowanie empatii poprzez rozmowę
Spotkanie z drugim człowiekiem i wsłuchanie się w jego opowieść pozwala lepiej go zrozumieć. Żywa biblioteka daje szansę zbudowania porozumienia między ludźmi.
2000 | Rok powstania pierwszej żywej biblioteki w Danii |
85 | Liczba krajów, w których działają żywe biblioteki |
Tysiące | Liczba wolontariuszy będących "żywymi książkami" |
Idea i powstanie żywej biblioteki w Danii
Koncepcja żywej biblioteki powstała w 2000 roku w Danii, podczas festiwalu muzycznego Roskilde Festival. Była odpowiedzią na przejawy nietolerancji i mowy nienawiści, z jakimi spotykali się uczestnicy festiwalu.
Pomysł polegał na tym, by zetknąć ze sobą osoby reprezentujące różne, często stygmatyzowane grupy społeczne. Stworzono przestrzeń do bezpośrednich rozmów w bezpiecznej i przyjaznej atmosferze, co pozwoliło na lepsze zrozumienie drugiego człowieka.
Ciepłe przyjęcie projektu spowodowało, że w kolejnych latach żywe biblioteki były organizowane podczas innych festiwali w Danii. Wkrótce pomysł trafił także do innych krajów Europy.
Oficjalna metoda Rady Europy
W 2004 roku żywa biblioteka została uznana przez Radę Europy za oficjalną metodę edukacji na rzecz praw człowieka i różnorodności. Ogromny sukces spowodował jej ekspansję na inne kontynenty.
Dziś żywe biblioteki działają w ponad 80 krajach na całym świecie i angażują tysiące wolontariuszy, którzy dzielą się swoimi osobistymi historiami.
Polskie żywe biblioteki od 2007 roku
![żywa biblioteka: ludzkie historie zamiast książek](/storage/media/91c79b27-e056-4886-b6e4-abcf2dcd17a0/post_image/QubRsjJnzTHnJF1bGCeExoFW5klz7X/33961418f739e3ca88b08f1acc0e945a.webp)
W Polsce pierwsza żywa biblioteka została zorganizowana w 2007 roku w Warszawie. Od tego czasu odbyło się ponad 50 edycji w różnych miastach, m.in. we Wrocławiu, Krakowie, Bydgoszczy i Opolu.
Żywe biblioteki organizuje się w rozmaitych miejscach – na festiwalach muzycznych, w parkach, bibliotekach, domach kultury, szkołach czy firmach. Niektóre mają charakter jednorazowy, inne odbywają się cyklicznie.
W Polsce żywa biblioteka nadal się rozwija i z roku na rok przybywa chętnych, by podzielić się swoją historią lub ją wysłuchać.
- Wrocław
- Kraków
- Bydgoszcz
- Opole
To tylko część polskich miast, które gościły żywą bibliotekę.
Jak zapisać się na spotkanie z żywą książką
Aby wziąć udział w wydarzeniu żywej biblioteki, wystarczy być otwartym na drugiego człowieka i chcieć wysłuchać jego historii. Nie trzeba mieć żadnej specjalnej wiedzy czy doświadczenia.
Po przybyciu na miejsce otrzymuje się katalog dostępnych „żywych książek”. Można wybrać interesującą nas tematykę i umówić się na 30-minutowe spotkanie w kameralnej atmosferze.
Wszyscy uczestnicy żywej biblioteki zobowiązani są do poszanowania godności drugiego człowieka. Najważniejsza jest otwartość, empatia i chęć zrozumienia.
Podsumowanie
Żywe biblioteki to fascynujący projekt łamiący stereotypy i budujący porozumienie między ludźmi. Zamiast wypożyczać książki, można porozmawiać z drugim człowiekiem i wysłuchać jego historii. To szansa na zdobycie nowej, często zaskakującej perspektywy i lepsze zrozumienie odmienności.
Spotkania w ramach żywej biblioteki odbywają się w przyjaznej atmosferze. "Żywe książki" opowiadają o swoich doświadczeniach związanych z dyskryminacją i stygmatyzacją. Dzięki temu możliwe jest budowanie empatii i burzenie stereotypów.
Żywa biblioteka powstała w 2000 r. w Danii i szybko zdobyła popularność w Europie, by ostatecznie rozprzestrzenić się na cały świat. Dzisiaj działa w ponad 80 krajach, angażując tysiące wolontariuszy. W Polsce z powodzeniem organizowana jest od 2007 roku.
Udział w żywej bibliotece wymaga jedynie otwartości na drugiego człowieka i chęci wysłuchania jego historii. To dobry sposób na poszerzenie horyzontów i zdobycie nowej perspektywy. Serdecznie zapraszamy do „wypożyczenia” żywej książki!